شباهت ها و تفاوت های آثار معماری ایرانی قبل و بعد از اسلام
|
شباهت ها و تفاوت های آثار معماری ایرانی قبل و بعد از اسلام شباهت ها و تفاوت های معماری ایران در قبل و بعد از اسلام
|
 |
| دسته بندی | معماری |
| فرمت فایل | docx |
| حجم فایل | 110 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 5 |
شباهت ها و تفاوت های آثار معماری ایرانی قبل و بعد از اسلام
تفاوت در ساختمانها و بناهای قبل از اسلام با ساختمانها و بناهای
بعد از اسلام نه در ساختمان و نه در شکل آنها و نه حتی در طرح
نقشه آنهاست، بلکه در منظر و لباسی است که اسلام بر اندام ساختمانهای
دوره ساسانیان پوشانده و خواسته است مفهومی به آنها بدهد که معماری ایرانی
با معماری مردمی که تحت رژیم و سبک اسلامی زندگی می کنند، به وضوح متمایز باشند.
به طور کلی اصول معماری ایرانی عبارتند از :
1ـ مردم واری : یعنی داشتن مقیاس انسانی که آن را می توان در
عناصر مختلف معماری ایران مشاهده کرد . به طور مثال اگر سه دری
( اتاق خواب ) را در نظر بگیریم، اندازه ی ان بر حسب نیازهای مختلف
یک زن، مرد، بچه یا بچه های آنها، لوازم مورد نیاز و … در نظر گرفته شده
2ـ پرهیز از بیهودگی : در معماری ایران بر این اصل تاکید فروان شده است،
به عنوان مثال نصب مجسمه ها که در اغلب بناهای
سرزمین های دیگر معمول است در معماری ایرانی وجود ندارد.
3ـ نیارش : اصطلاحی است در معماری و به کلیه کارهایی اطلاق می شود
که برای ایستایی و پایداری بنا انجام می گیرد. به عبارت دیگر، نیارش
مجموعه ای است از امور محاسباتی و استاتیکی به انضمام مصالح شناسی
و انتخاب و استفاده از مناسب ترین و کمترین مصالح. به عنوان مثال در
گذشته بیشتر تکیه ی معماران بر اصول مهندسی بوده است و
به نظر آنان هنگامی بنا زیبا بوده که از لحاظ ایستایی نیز نمایان گر ایستا بودن خود باشد.
4ـ خود بسندگی : به عبارتی، خود کفایی است و به مفهوم استفاده
از حداکثر امکانات موجود و در دسترس و مصالح بوم آورد است.
